Ως ψηφιακή πειρατεία εννοούμε την παράνομη αναπαραγωγή και πώληση περιεχομένου ενός άλλου ατόμου στο διαδίκτυο, χωρίς την εξουσιοδότηση από το ίδιο το άτομο.
Η πειρατεία λειτουργεί κυρίως γύρω από τον τομέα της μουσικής, του κινηματογράφου, βιβλίων, εφαρμογών, λογισμικού, δηλαδή τομείς με μαζική παραγωγή, με τους οποίους βγάζει κανείς κέρδος. Π.χ. Είναι σύνηθες να πηγαίνουμε σε ένα σάϊτ για να δούμε μια ταινία δωρεάν ή να κατεβάζουμε μουσική ή δωρεάν εφαρμογές από το διαδίκτυο χωρίς κανένα δικαίωμα. Όμως, είμαστε κι εμείς μέλη αυτής της ψηφιακής πειρατείας.
Τα τελευταία χρόνια, με την πρόοδο της τεχνολογίας, εξελίσσονται τοσο η ταχύτητα όσο και η ευκολία χρήσης του διαδικτύου(internet).
Εμείς, όταν κατεβάζουμε η μοιραζόμαστε πειρατικό περιεχόμενο, σκεφτόμαστε ότι «γλιτώσαμε» το κόστος του περιεχομένου. Δηλαδή, «τι 5 ευρώ τι κανένα ευρώ? Έτσι κι αλλιώς η εταιρία βγάζει πολλά λεφτά». Αυτό όμως δεν ισχύει. Τα ατομα που ασχολούνται και εργάζονται πάνω σε αυτούς τους κλάδους επηρεάζονται αρνητικά. Δηλαδή, κάθε φορά που χρησιμοποιούμε πνευματικό περιεχόμενο για όφελός μας, άλλοι χάνουν το λεφτά τους. Εκτός αυτού, οσο αυξάνεται η πειρατεία, η οικονομία καταρρέει. Με άλλα λόγια ,ενώ ενισχύεται το παραεμπόριο, ο τζίρος των νόμιμων επιχειρήσεων όλο και μειώνεται.